Casablanca - 22.000 stappen wat een grote stad!

Verblijf:Adagio City Center, mooi design met 2 badkamers en dakterras, maar neem wel oordopjes mee voor de herrie van de grote weg!
Restaurant: Chili's Amerikaans, voortreffelijk lekker eten, setting heel american diner.

We vertrokken vroeg uit Agadir, zodat we nog genoeg tijd zouden hebben om Casablanca te bezichtigen. Dus nog een keer laadden we onze bordjes vol en op zijn Hollands stopten we wat extra in onze tas voor onderweg. Ik zag op tegen nog een 5 uur durende trip, maar het vloog voorbij, wat een prachtig landschap.

Het is zo rustig op de snelwegen en ze zijn super onderhouden dus we waren er eigenlijk binnen no time. Helaas bleek het zwembad op het dakterras gesloten, dus we gingen direct de stad in. We liepen richting de beroemde Hassan II moskee, een van de grootste ter wereld en ook nog eens prachtig aan zee gelegen. We waren een van de weinige toeristen en het was bijzonder om te zien hoe de moslims hier hun zondag spendeerden.

Van hieruit liepen we door naar Ricks café waar Casablanca is opgenomen. Helaas was dit gesloten, dus namen we een kijkje in de mall er tegenover. Grappig hoe ook de winkels anders zijn met traditionele Marokkaanse kleding naast gewoon een Nike store. We liepen verder naar de oude Medina. De hoeveelste medina was dit. Wirwarrend met Google maps vonden we de souk. We leken nu echt de enige toeristen en werden alom bekeken door de locals. Het voelde een beetje spannend, maar ging wel goed.

Moe in de benen besloten we toch lopend naar het hotel te gaan. We zouden ons vakantie stappen record maken en dat lukte: 22.000! Vooral Joas ging het supergemakkelijk af en tijdens een stop wilde hij alleen maar voetballen. Dat vond een zwerver ook geweldig en voordat we het wisten stonden ze samen te voetballen, help, hahaha.

Na een drankje op de rooftop bar van ons hotel waren we opgeladen genoeg om nog 1x op pad te gaan. We aten bij Chillis, totaal niet Marokkaans en super Amerikaans, maar o zo lekker! We gingen voldaan van een mooie laatste dag slapen. De volgende ochtend aten we een geweldig ontbijt. Nog geen 5 euro voor een perfecte cappuccino, vers geperste jus, pannenkoeken en eieren. In Amsterdam zouden we dat voor de jus alleen betalen. We zullen het gaan missen dit luxe leventje zo hier. Maar we hebben voor de volle 100% genoten van dit geweldige, fascinerende land! A bientot!

Agadir - all inclusive

Verblijf:Riu tikida dunas. Prachtig mooi resort, maar het concept all inclusive raden we toch niet aan, hoewel het met kinderen wel heel relaxed is.

De boys wilden heel graag een keer naar een all inclusive hotel. Op hun leeftijd is dit natuurlijk ook geweldig en ze hebben zich inderdaad ongans gegeten. Ontelbare donuts, nog meer ijsjes, hamburgers, borden pasta en pizzas passeerden de revue.

Er was een lekker voetbalveld en prachtige zwembaden met geweldig uitzicht en een zeewindje. So far so good. Wij genoten van een gin tonic bij zonsondergang en lazen lekker een boek in de zon.

Niks mis mee en heerlijk ontspannen. Maar... ja nu komt er toch een maar... Wij vonden het gestapel met eten en borden toch niet zo onze 'scene' nadat we nu al ruim een half jaar heel bewust met eten omgaan (gelukkig is er ook een gym!). Ook het personeel is hier getraind om het je naar de zin te maken en de hele dag krijg je 'allemachtig prachtig' of 'kijken kijken niet kopen' om je oren, alsof wij dat leuk zouden vinden, hahaha. Doe mij maar het echte Marokko. Agadir zelf is best modern. Na een aardbeving in de jaren 60 is het opnieuw opgebouwd en ze hebben zelfs de oude medina nagebouwd. Wel heel erg mooi gedaan, net een museum als je erdoorheen loopt.

Na 4 nachten relaxen vinden we het toch jammer om vandaag weg te gaan... op naar de laatste bestemming Casablanca.

Agafay Woestijn - magisch!

Verblijf:Dar Inacamp, hier moet je naartoe, ze zijn supervriendelijk, spreken goed Engels, spelen met de kinderen. Prachtige tenten met heerlijke bedden en verwarming. Inclusief traditioneel avondeten en ontbijt.

We spenderen de ochtend in Marrakech bij de tuinen van Majorelle om vervolgens in de auto te stappen naar de woestijn van Agafay. We worden zeer vriendelijk welkom geheten en wederom is Joas met zijn Ziyech shirt de verbinder. De eigenaar vertelt ons hoe hij gestudeerd had, maar niet blij werd van de commerciële wereld en besloten heeft zich hier te settelen. Hier is hij 1 met de natuur en kan hij allerlei mensen ontmoeten, zijn leven is vrij en fijn zo vertelt hij. Hij heeft best veel personeel en we worden geholpen met bagage etc. Maar eerst moeten we uiteraard thee drinken. De jongens gaan voetballen en de man doet mee, het levert hilarische beelden op en wij genieten van zijn thee en nootjes.

Dan wijst hij ons de tent. Ver afgelegen in een oase van rust en zon. De jongens pakken de bal en gaan er vandoor, wij blijven achter in totale stilte. WAT een contrast met de medina vanmorgen.

Langzaam daalt de schemering in en deze plek wordt nog magischer. De aarde kleurt oranje van de ondergaande zon en de energie is geweldig.

We zitten bij het kampvuur en krijgen langzaam behoorlijk honger, maar het eten wordt hier pas laat opgediend en verder is hier niks te krijgen. We eten linzensoep, tajine van groenten en kip en als toetje stoofperen. Daarna worden we uitgenodigd om bij het kampvuur muziek te maken. Met een trommel en een soort castagnettes speelden ze traditionele Marokkaanse muziek. We mochten ook allemaal zelf een keer en hadden echt plezier. Uiteindelijk gingen we moe en voldaan naar bed. In een tent slapen blijft heerlijk en om half 10 moesten we de kinderen wakker maken voor het ontbijt. Na het ontbijt werd er nog even gevoetbald en toen werd het tijd om te vertrekken. Iedereen vond het jammer, maar vooral Joas wilde echt niet weg. Hij overwoog zelfs serieus om te blijven en dat wij hem later zouden ophalen op de terugweg haha. De boys wilden heel graag naar een all inclusive en wilden nu alledrie niet meer weg uit deze prachtige plek in niemandsland zonder wifi of wat dan ook. Wie had dat nu gedacht? Joas zei dat je brein vanzelf andere dingen bedenkt hier om te doen en dat is zeker waar en mooi gezegd. Terwijl ik dit type zitten ze gamend op de achterbank haha.

Marrakech - een sprookje uit 1001 nacht

Verblijf: Riad Equity point, mooi dakterras, prachtig gedecoreerde kamers, klein zwembad, heerlijk!
Restaurant: ga eten op het Djem El Fna plein en kijk je ogen uit bij de verhalen vertellers en slangen bezweerders

Het was een lange, best wel saaie, rit naar Marrakech, but we made it! We parkeren de auto bij een 24/7 parking en beginnen onze tocht op rolkoffers weer. We speuren de medina af, links, rechts, al struikelend over een man met een brede kar, een man met een afgezet been en duizenden kraampjes met prullaria. Met een fantastische detour komen we uiteindelijk aan bij ons hotel Equity point. Prachtig!! Een zwembad op de binnenplaats (helaas te koud) en een geweldige rooftop. En vooral: alcohol, finally! Na 3 dagen zonder lusten we wel een cocktail en de jongens kunnen er heerlijk voetballen. We besluiten te blijven eten en te genieten.

Alles is hier prachtig en echt anders. We gaan naar het plein Djem El Fna. Levi blijft 'thuis'. We leggen Raf en Joas uit dat we nergens in moeten trappen en letterlijk 1 seconde later staan ze IN de juicebar achter de bar. Hoe hilarisch. Joas trekt alle aandacht in zijn Ziyech shirt. Krijgt overal dingen gratis en iedereen vindt hem geweldig. Ze voeren een hele show met hem op en uiteindelijk betalen we alleen voor hun drankjes: de lekkerste sapjes, geweldig!

De geuren en muziek drommen over het plein, overal groepjes locals met verhalen vertellers. Het is een waar sprookje hier en zo'n bijzondere mix van streng gelovigen en toeristen. Het wordt een magische avond. We kopen pistache nootjes en Marokkaanse lekkernijen en dan gaan we terug naar ons paleisje in de medina. Geweldige ervaring voor ons en voor de kinderen!

Via Meknes naar Fez - in de regen helaas....

Verblijf: Riad Aicha Fez, middenin de medina, geweldig ontbijt, aanrader!
Restaurant: café Clock, hotspot met beroemde camelburger, live muziek

We gaan naar de supermarkt om een ontbijtje in te slaan. De jongens kunnen er niet over uit dat we bijna overal ja op zeggen. Is ook wel eens leuk, dat je het allemaal makkelijk kunt betalen. Zij willen nu ineens altijd naar Marokko haha. We stoppen nog even bij Chellah, de oude stad van Rabat, die ze aan het restaureren zijn. We kunnen er niet in, maar zelfs een rondje om de buitenkant is prachtig. Een vriendelijke bewaker maakt mooie foto's van ons, ook zonder er iets voor te willen hebben en wijst ons de weg. We zien duizenden ooievaars met grote nesten, hoe komen die hier terecht? Wauw.

Prachtig mozaïek en informatie over Marokkaanse muziek. We dansen, wandelen en gaan weer verder op pad. Op de markt scoren we heerlijke aardbeien en bananen.

Op naar Fez. We begrepen van het hotel dat we op straat moesten parkeren. Eenmaal aangekomen krijgen we te horen dat we daar niet 's nachts mogen staan. Deze man zegt dat we hem mee moeten nemen en hij ons zal helpen. In een split second zeggen we ja en zit er ineens een vreemde Marokkaanse man op de achterbank bij onze jongens gepropt. Gelukkig gaat het goed, hij regelt ons een plekje we betalen 2 euro voor de nacht en volgen hem kriskras door de medina met onze rolkoffers. We betalen hem 7 euro en zijn verlost wat een stress haha. Het hotel is prachtig: Riad Aicha Fez. Overal mozaïek en de boys zijn blij met hun eigen kamer en ieder een eigen bed.

We gaan op pad naar het beroemde café clock. Weer een medina en souks en jahoor, voetbalshirts! Ok nog een keer dan, dit keer voor alledrie een setje. En wij kopen mooie espressokopjes van een lieve meneer. Ruben eet de beroemde Camel Burger en we drinken Marokkaanse thee. Weer geen alcohol te krijgen hier, zelfs in zo'n populaire tent. Er is live muziek, hard en Arabisch, heel grappig.

We zijn geadviseerd een taxi terug te nemen. Delen van de medina sluiten s avonds, je raakt makkelijk verdwaald en dan vindt zo'n mannetje je en moet je flink betalen voor zijn service als gids. Taxi's zijn voor maximaal 3 personen, dus we moeten opsplitsen. Voelt wel spannend met een Marokkaanse man alleen, maar ook deze meneer is vriendelijk en het ritje kost maar een euro. Wel zeggen dat ze de meter aan zetten, anders veel duurder. We slapen heerlijk en krijgen een geweldig Marokkaans ontbijt. Vers fruit, hangop, pannenkoeken, honing. We maken nog een stop bij het Koninklijk paleis en dan gaan we op pad naar Marrakech. Na 2 nachten voelt het alsof we al een week weg zijn!

Rabat - welkom in Marokko!

Verblijf: appartement Arribat center mall: stay here Agdal II. Ruim, zeer vriendelijk personeel.
Restaurant: Yala Amcha, syrisch, dikke aanrader!!

We waren midden in de nacht opgestaan en toen kon ons avontuur beginnen. Op Schiphol was het gelukkig erg rustig, dus eigenlijk hadden we wel een uur langer kunnen slapen. Bij aankomst gingen we met de huurauto op pad van Casablanca naar Rabat. Het verkeer is super chaotisch en de strepen die een rijbaan markeren, lijken eerder een suggestie. Bij iedere stad of stadsdeel staat politie, douane of een verkeersregelaar. We vragen ons af waarom dit is en het voelt in het begin een beetje spannend. Bij de eerste tolpoort willen we onze creditcard gebruiken, maar die werkt niet. De tweede ook niet, o jee. Een vriendelijke Marokkaanse man schiet ons te hulp, we moeten achteruit naar een ander poortje, dus iedereen achter ons moet ook achteruit. Oef dat lukt. De beste man snapt er niks van, waarom hebben we helemaal geen cash, geen euro's niks? Hadden we toch maar eerst een pinautomaat gezocht, wat nu? De man zegt in het Frans dat hij wel voor ons betaald, omgerekend is het 50 cent. We zwaaien met z'n vijven 'merci merci' en gaan weer op pad om bij het eerstvolgende tankstation te pinnen.

In Rabat is onze kamer nog niet klaar, dus we wandelen richting de stad. Het is mooi, schoon en oogt modern, maar dan doemt de toegangspoort van de stad op en waan je je direct in 1001 nachten. We lopen op een leuk plein af waar we besluiten te lunchen. De jongens kunnen er lekker voetballen met de locals. Het eerste eten is goed en goedkoop.

In de stad bezoeken we de Hassan toren, het mausoleum en we lopen door de medina. Deze is authentiek en je kunt er rustig rondkijken. Heel bijzonder al die kleine shops met bestaansrecht. En jahoor, daar zijn de eerste voetbal shirts. 40 dirham, nog minder dan 4 euro voor een setje o wauw! Levi koopt een setje en Joas een trainingspak van Marokko. Hier gaat hij deze reis veel aandacht mee trekken. Mannen op straat vinden hem prachtig zo en iedereen begint over Ziyech en Ajax. We nemen de tram terug. 50 cent pp, wat een uitkomst!

Nadat we even lekker hebben lopen chillen gaan we naar een Syrisch restaurant in Rabat, wat een belevenis ook weer. Drukte, volle bak, veel kleur en een prachtig decor. Het eten is verrukkelijk en VEEL. Voor 37 euro eten we met 5 mensen voor, hoofd en na. Geweldige baklava, konofe etc. Rabat is een vrolijke, vriendelijke stad, waar we ons veilig voelen. De eigenaar van het hotel komt zich ook speciaal aan ons voorstellen en is super vriendelijk.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog over onze reis naar Marokko. Hier vind je al onze verhalen, avonturen, tips voor hotel en restaurants.

Eerst een paar algemene tips:

- rijden met een huurauto is super gemakkelijk en de wegen zijn goed onderhouden. Boek bij een maatschappij die ook een vestiging heeft op de luchthaven anders loop je je suf te zoeken (er zijn een paar maatschappijen die vanuit een kofferbak op het parkeerterrein handelen, gaat op zich ook, maar voelt minder veilig).

- pin direct bij aankomst, bij de tol hokjes kun je met geen enkele kaart betalen. Bij sommige tankstations hadden we hetzelfde probleem.

- fooi voor eten en drinken geef je achteraf. Wacht dus eerst tot je het geld terug krijgt en laat 5 a 10 procent achter. Direct een hoger bedrag geven en 'laat de rest maar zitten' snappen ze hier niet.

- La Shoukram betekent nee dankjewel. Handig als je door de zoveelste handelaar ergens in wordt getrokken. Als je je ergens in hebt laten lokken, geniet er dan gewoon van. Het was bij ons nooit belachelijk duur wat ze vragen. NB Op de markt hoor je te onderhandelen, dat is onderdeel van de sport...

Veel leesplezier!

Groet, Lieke