Verblijf: appartement Arribat center mall: stay here Agdal II. Ruim, zeer vriendelijk personeel.
Restaurant: Yala Amcha, syrisch, dikke aanrader!!

We waren midden in de nacht opgestaan en toen kon ons avontuur beginnen. Op Schiphol was het gelukkig erg rustig, dus eigenlijk hadden we wel een uur langer kunnen slapen. Bij aankomst gingen we met de huurauto op pad van Casablanca naar Rabat. Het verkeer is super chaotisch en de strepen die een rijbaan markeren, lijken eerder een suggestie. Bij iedere stad of stadsdeel staat politie, douane of een verkeersregelaar. We vragen ons af waarom dit is en het voelt in het begin een beetje spannend. Bij de eerste tolpoort willen we onze creditcard gebruiken, maar die werkt niet. De tweede ook niet, o jee. Een vriendelijke Marokkaanse man schiet ons te hulp, we moeten achteruit naar een ander poortje, dus iedereen achter ons moet ook achteruit. Oef dat lukt. De beste man snapt er niks van, waarom hebben we helemaal geen cash, geen euro's niks? Hadden we toch maar eerst een pinautomaat gezocht, wat nu? De man zegt in het Frans dat hij wel voor ons betaald, omgerekend is het 50 cent. We zwaaien met z'n vijven 'merci merci' en gaan weer op pad om bij het eerstvolgende tankstation te pinnen.

In Rabat is onze kamer nog niet klaar, dus we wandelen richting de stad. Het is mooi, schoon en oogt modern, maar dan doemt de toegangspoort van de stad op en waan je je direct in 1001 nachten. We lopen op een leuk plein af waar we besluiten te lunchen. De jongens kunnen er lekker voetballen met de locals. Het eerste eten is goed en goedkoop.

In de stad bezoeken we de Hassan toren, het mausoleum en we lopen door de medina. Deze is authentiek en je kunt er rustig rondkijken. Heel bijzonder al die kleine shops met bestaansrecht. En jahoor, daar zijn de eerste voetbal shirts. 40 dirham, nog minder dan 4 euro voor een setje o wauw! Levi koopt een setje en Joas een trainingspak van Marokko. Hier gaat hij deze reis veel aandacht mee trekken. Mannen op straat vinden hem prachtig zo en iedereen begint over Ziyech en Ajax. We nemen de tram terug. 50 cent pp, wat een uitkomst!

Nadat we even lekker hebben lopen chillen gaan we naar een Syrisch restaurant in Rabat, wat een belevenis ook weer. Drukte, volle bak, veel kleur en een prachtig decor. Het eten is verrukkelijk en VEEL. Voor 37 euro eten we met 5 mensen voor, hoofd en na. Geweldige baklava, konofe etc. Rabat is een vrolijke, vriendelijke stad, waar we ons veilig voelen. De eigenaar van het hotel komt zich ook speciaal aan ons voorstellen en is super vriendelijk.